1,

rów, można stosować ładunki nie stykające się ze sobą, z tzw.
przestrzenią powietrzną (rys. 126).             

Odległość między ładunkami (an) przyjmuje się:             

[33]

Praktycznie dość dobre efekty otrzymuje się, przyjmując od­ległość:

[34]

Rys. 126. Rozmieszczenie ładunków w otworze - dwa oddzielne ładunki z prze­strzenią powietrzną miedzy nimi

Powyższy sposób zakładania ładunków stosuje się w celu od­spajania warstwowego muru (żelbetu) grubościennego. Szczegól­nie dobre efekty kruszenia żelbetowych ścian (fundamentów) uzy­skuje się wiercąc otwory pionowe (wzdłuż prętów).

W powyższym sposobie rozmieszczenia ładunków zużywa się więcej zapalników elektrycznych oraz wydłuża czas zakładania ładunków. Ponadto ładowanie otworów wymaga precyzyjnego rozmieszczenia ładunków i budowy sieci elektrycznej oraz zacho­wania szczególnej ostrożności.

146. Ładunki skupione i wydłużone, których masę określa się wg wzorów 30 i 31, nawet przy największej wartości współczyn-

164