1 Ratunkowe udrażnianie dróg oddechowych, ratownictwo, stany

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

RATUNKOWE UDRAŻNIANIE DRÓG ODDECHOWYCH

Wskazania

1. bezdech (NKZ) całkowita niedrożność dróg oddechowych

2. nieprzytomny (glezgow <8 pkt)

3. ciężka niewydolność oddechowa nie reagująca na tleno terapię

(saturacja <90 %, sinica, pot, nadmierny wysiłek oddechowy, tachypnoe > 20/ min

bradypnoe < 12/ min

(saturacja < 85 % bardziej praktyczna wartość)

inne przypadki wskazań:

- świst krtaniowy – STRIDOR

- urazy wielonarządowe

- urazy twarzo czaszki, szyi, klatki piersiowej

- urazy mózgowo czaszkowe

- obrzęk płuc, zator tętnicy płucnej

Udrożnienie dróg oddechowych dzielimy na:

Natychmiastowe

- bezdech

- całkowita niedrożność dróg oddechowych

Pilne

- nieprzytomny (GLS < 8 pkt)

- niewydolność oddechowa ( saturacja <90%

- urazy wielonarządowe z zaburzeniem oddychania

Nagłe

- narastający obrzęk w obrębie górnych dróg oddechowych

- uraz szyi

- uraz klatki piersiowej

- narastająca duszność mimo tlenoterapi

Urządzenia stosowane przy niewydolności dróg oddechowych:

- pulsoksymetr ( norma 96% - 99%)

- kanometr ( norma 35% - 45%)

- EKG

Pulsoksymetr zawodzi przy niskich temperaturach, pomalowanych paznokciach, przy zatruciach tlenkiem węgla, przy wstrząsach (brak ciśnienia)

WYBÓR UDROŻNIENIA DRÓG ODDECHOWYCH

- stopień pilności

- stan i wrażenia ogólne pacjenta

- warunki anatomiczne ( układ gardła do krtani)

- czynniki patofizjologiczne (co się stało pacjentowi)

- doświadczenie i umiejętności personelu

- warunki pogodowe, oświetlenie, dostępność sprzętu

DO WSZYSTKICH PACJENTÓW Z URAZAMI CIAŁA ORAZ W STANIE ZAGROŻENIA ŻYCIA POWINNA BYĆ ZASTOSOWANA TLENOTERAPIA PRZEZ MASKĘ Z WORKIEM REZERWUAROWYM - 100% TLENEM O PRZEPŁYWIE 12-15 LITRÓW / MIMUTĘ

Całkowita niedrożność dróg oddechowych:

1.

algorytm zakrztuszenia

2. laryngoskopia bezpośrednia, użycie kleszczy Magilla

3. odsysanie (krew, wydzieliny)

4. próba intubacji ( wepchnięcie ciała obcego do jednego (prawego) oskrzela)

5. konikopunkcja

WENTYLACJA PRZY UŻYCIU MASKI I WORKA SAMOROZPRĘZALNEGO

Wskazania:

- bezdech

- nieprzytomny z niewydolnością oddechową ( oddech zbyt wolny lub zbyt płytki)

Wentylacja jest czasem niemożliwa bez zastosowania specjalistycznych zabiegów udrożnienia drogi oddechowej.

Do worka powinien być podłączony 100% tlen o przepływie 12 – 15 l/min

Podczas wentylacji istnieje duże ryzyko aspiracji treści żołądkowej do dróg oddechowych. Należy starać się by wdmuchiwać powietrze do płuc w czasie około jednej sekundy (nie krócej) i w objętości nie więcej niż 700 mililitrów

Manewr Selicha podczas wentylacji zmniejsza ryzyko insuflacji (wdmuchiwania powietrza do żołądka). Manewr ten to uciśnięcie chrząstki tarczowatej na głębokość 1 – 1,5 cm

Wydłużenie fazy wdechu

Otwarta zastawka przy układzie wentylacyjnym

Natychmiastowa korekta niedrożności dróg oddechowych (odsysanie, ułożenie głowy)

Wdmuchiwanie do uniesienia klatki piersiowej

Niedogodności przy używaniu maski:

- brak możliwości podawania leków dotchawicznie

- potrzeba synchronizacji przy masażu

- brak możliwości jednoczesnego odsysania

Sprzęt do udrażniania dróg oddechowych:

1) rurka ustno gardłowa ( guedela, mejo)

2) rurka nosowo gardłowa

3) maska krtaniowa LMA

4) intubacyjna maska krtaniowa ILMA

5) maska krtaniowa typu PRO SEAL LMA

6) rurka krtaniowa LT

7) rurka krtaniowa z funkcją odsysania LTS

8) rurki dwuświatłowe (combitube, ETC)

9) rurki intubacyjne zwykłe lub zbrojone

10) rurki tracheotomijne

ALGORYTM RATUNKOWEGO UDRAŻNIANIA DRÓG ODDECHOWYCH

Wskazana natychmiastowa intubacja

100% tlen + obserwacja

nie

Laryngoskopia bezpośrednia

tak

Sprawdź ułożenie i zabezpiecz

OSŁUCHAJ

UMOCUJ PILNUJ

Intubacja dotchawiczna

tak

Nie możemy włożyć laryngoskopu

Wentylacja workiem samorozprężalnym

nie

tak

alternatywa

II próba intubacji

tak nie

Chirurgiczne metody udrażniania

Konikopunkcja – dzieci < 10r.ż

Konikotomia

JEDNA PRÓBA

LMA, LT

COMBITUBE

tak

nie

tak

Rurka ustno gardłowa i nosowo gardłowa

Korzyści :

- wentylacja przy wiotkim podniebieniu i języku bez odchylania głowy do tyłu (wentylacja workiem samorozprężającym)

- pozwala ocenić obecność odruchów gardłowych

rurki mają podział wielkościowy:

00 – noworodek

1 – niemowlak

2 – małe dziecko

3 – dorosły mały

4 – dorosły duży

1) Technika zakładania rurki ustno gardłowej:

- dopasowujemy wielkość rurki (od końca ucha do kącika ust)

- rozwieramy poszkodowanemu szczęki

- wprowadzamy rurkę do jamy ustnej krzywizną na odwrót niż to wynika z anatomii

- gdy koniec rurki oprze się o górne podniebienie dokonujemy obrotu o 180 stopni jednocześnie wpychając ją głębiej za język

Podczas wkładania rurki ustno gardłowej powinniśmy mieć przy sobie ssak i kleszcze Magilla

2) Technika zakładania rurki nosowo gardłowej:

Wskazania – przy szczękościsku,

Przeciwwskazania – urazy czaszkowo mózgowe

- wprowadza się ją po nasmarowaniu żelem z lignokainy 1%

- wprowadzamy do prawego nozdrza

- kierunek wprowadzania powinien być prostopadły do twarzy

- ściętym końcem rurki do dołu lub do przegrody nosowej

- koniec rurki powinien znajdować się do 1,5 cm nad wejściem do tchawicy

TECHNIKI NAGŁOŚNIOWE

- rurka krtaniowa LT

- maska krtaniowa LMA

- combituba

Stosujemy, gdy mimo wskazań nie ma możliwości zaintubowania pacjenta, lub jest to zbyt ryzykowne

Technikę tą możemy stosować bez użycia laryngoskopu.

Przeciwwskazania:

- połknięty środek żrący, chemiczny

- u osób z obrzękiem krtani

- u osób z zachowanymi odruchami wymiotnymi

- u osób u których podejrzewamy patologię w obrębie górnych dróg oddechowych

- ze zmienioną anatomią górnych dróg oddechowych

3) Maska krtaniowa LMA

- dobieramy rozmiar do pacjenta ( 5 dorosły mężczyzna, 4 dorosła kobieta)

- zewnętrzną powierzchnie mankietu smarujemy 1% lignokainą

- trzymając LMA jak pióro wprowadzamy do ust pacjenta

- wprowadzamy LMA pod górne siekacze, zachowując kontakt górnej jej powierzchni z podniebieniem do momentu gdy dotknie tylnej ściany gardła

- skierowujemy LMA ku tyłowi i w dół wzdłuż krzywizny gardła do wyczucia oporu świadczącego o umieszczeniu maski w tylnej jego części

- po wprowadzeniu LMA wysuwamy żuchwę i dopychamy maskę

- wypełniamy mankiet 30 – 40 cm powietrza

ZAKŁADANIE MASKI NIE POWINNO TRWAĆ DŁUŻEJ NIŻ 30 SEKUND

Wentylacje należy potwierdzić osłuchując klatkę piersiową w czasie wdechu. Niewielki przeciek podczas wentylacji jest akceptowalny.

Aby zastosować LMA u pacjenta przytomnego należy wprowadzić go najpierw w śpiączkę farmakologiczną.

Podczas RKO wymagana jest synchronizacja ucisków do wentylacji.

5) maska krtaniowa LMA proseal

dodatkowy mankiet uszczelniający

jedyny typ LMA gdzie nie wymagana jest synchronizacja ucisków do wentylacji

6) rurka krtaniowa LT ( laryngeal tube)

silikonowa rurka z mankietem przełyku i gardła

rozmiary: od 0 do 5

0 – noworodek

4 – dorosła kobieta

5 – dorosły mężczyzna

na rurce znajduje się linia na wysokości której powinny znajdować się zęby

rurka LT zapewnia więk...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]