1 Wstep, III Rzesza - Tajemnicza broń

              Wstep                            Wunderwaffe              -  cudowna bron

Jak wiadomo niemiecka technika wojskowa w czasie drugiej wojny światowej była zawsze o krok do przodu. Zapewne słyszeliście o świetnych niemieckich czołgach, samolotach, samochodach. Jako pierwsi wprowadzili silniki odrzutowe do użytku. Ich pociski rakietowe siały spustoszenie w Anglii. A czy słyszeliście o tzw. "cudownej broni" Hitlera, czyli o "Wunderwaffe".
Większość historyków uważa, że tą "cudowną bronią" były pociski V1 oraz V2. Poniżej spróbuję obalić tę teorię. Jedną z cudownych broni i chyba najbardziej zaawansowaną technicznie były latajace dyski o kryptonimie V7. Mamy wystarczająco dowodów (zdjęć, relacji, planów), aby potwierdzić teorię, że Niemcy byli w posiadaniu bardzo zaawansowanych pojazdów latających. No dobrze, ale skąd mieli taką wiedzę? Są trzy hipotezy:
- pierwsza mówi o tym, że Niemcy nawiązali przed wojną kontakt z wysoko rozwiniętą cywilizacją. Do tego kontaktu i zawarcia przymierza doszło prawdopodobnie w Sudetach. Potwierdzeniem tego wydarzenia mogą być częste w tamtym okresie obserwacje tajemniczych świateł w okolicy. Niemcy prawdopodobnie mieli otrzymać technologię do konstrukcji rakiet, latających spodków, w zamian za możliwość eksperymentowania na ludziach.
- druga z hipotez mówi, że Niemcy doszli do takiej wiedzy dzięki studiowaniu przez różne organizacje mistyczne i okultystyczne starożytnych tekstów. Również ta hipoteza ma poparcie w faktach. Niemcy przed wojną organizowali liczne ekspedycje naukowe do Azji i Ameryki Południowej
- kolejna już trzecia hipoteza mówi, że tuż przed wojną rozbił sie latający spodek. Zarekwirowały go oddziały SS i przetransportowały do tajnych zakładów.

Rozwój latających spodków toczył sie w trzech liniach:
- pierwszą z linii były konstrukcje nazwane od tajnych organizacji mistycznych. pojazd Vrill 1 nie był przydatny w walce, ponieważ mógł skręcać tylko pod pewnymi, z góry ustalonymi kątami. W lecie 1939 roku rozpoczęto testy pierwszego uzbrojonego pojazdu Haunebu I o średnicy ok. 25 m. Jego następca Haunebu II był modelem bardziej rozbudowanym. Miał średnicę 30 metrów i mógł rozwijać prędkość 6 000 km/h. Haunebu III posiadał napęd składający się z 4 generatorów antygrawitacyjnych. Zabierał na pokład około 30 ludzi i rozwijał prędkość około 10 Ma. Zbudowano łącznie 9 wersji pojazdu Haunebu. Były to duże dyski, niewidzialne dla radarów, rozwijające ogromne predkości. Rozwinięciem projektu V7 miał być dysk V8. Bardzo rozwinięta konstrukcja z podobnymi osiągami co jej poprzednicy, prawdopodobnie przystosowana do lotów kosmicznych.

W dawnych zakładach Zeppelina budowano cygarowatą stację orbitalną "Andromeda" o długości 105 m. Prawdopodobnie została zbudowana już w 1943 roku. Do dziś zachował się jeden z takich planów.
- inną z linii rozwojowych były latające dyski konstruktorów Habemohla, Schrivera, Mithego, Bellonzo. Miethe swój prototyp oblatał nad Bałtykiem, gdzieś w pobliżu Władysławowa. Habermohl i Schriver swoje eksperymenty prowadzili w Pradze. Bellonzo stworzył swoje dwa dyski. Pojazd o napędzie konwencjonalnym, przy dużej prędkości zmieniał się kształt kabiny. Po wkroczeniu Sowietów plany zostały przejęte, a Schiver, Miethe, Habermohl dostali się do niewoli. Z tego co wiadomo Rosjanom udało sie wznowić produkcję dysków. Potwierdzeniem tej tezy jest masowa fala obserwacji UFO na terytorium Skandynawii (szczególnie Finlandii) w latach powojennych.
- innym konstruktorem V7 był Viktor Schauberger. Odkrył zjawiska antygrawitacyjne zachodzące w wirach wodnych. W latach 30-tych jego teorią zainteresował się sam Hitler napęd w opracowanym przez Schubergera silniku tworzyły woda i powietrze. Swoje badania prowadził najpierw w szkole SS w Rosenhugel, a później w miejscowości Leonstein koło Linzu. Wykonywał małe prototypy o średnicy około 1,5 m zwane pogardliwie przez Amerykanów "bączkami". Modele były wykonane ze specjalnego stopu zwanego imperium. W czasie lotu zmieniały barwę i nie wydawały żadnego dźwięku. Viktor Schauberger został aresztowany przez Rosjan, później uciekł do USA. po rocznym pobycie w Stanach, gdzie prawdopodobnie wyciągnieta z niego całą wiedzę, powrócił do rodzinnej Austrii, gdzie wkrótce zmarł.
Jedno jest pewne. III Rzesza była najbardziej zaawansowanym technologicznie państwem w ówczesnym świecie. Kiedy Aliantom udało się znaleźć w niemieckich bazach projekty broni atomowej, latających spodków, laserów, stacji orbitalnych i wielu dotąd nieujawnionych urządzeń, musieli być przerażeni.

Tylko pytanie, skąd Niemcy posiadali taką technologię? Czy nawiązali kontakt z obcą cywilizacją, czy udało im się odszyfrować ukryte informacje zawarte w starożytnych tekstach, czy też sami doszli do tak ogromnej wiedzy? Niewątpliwie jest to jedna z największych zagadek XX wieku